In dit artikel zullen we betogen dat de olifant in de kamer is, dat attributie moet worden gebruikt om beleidsmakers verantwoordelijk te stellen en attributie rapporten antwoord moeten geven op de "wie" vraag, die net zo belangrijk is als de "wat" vraag die DPA wil beantwoorden.
Wij bieden een eenvoudig, niet-technisch sjabloon voor deze aanpak die we Attributie van Rendementen met Behulp van Organisatorische Netwerken (ARUN) noemen, en moedigen meer getalenteerde attributie specialisten aan om een robuuster paradigma en rapportagemethode te ontwikkelen. Wij stellen ook enkele ontbrekende aspecten in de huidige attributie rapportage voor, gerelateerd aan delegatie en impliciete gokken die worden genomen in typische portefeuilles die niet worden gerapporteerd.